دکتر مجید آراسته روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا افزود : از سال 1387 دارویی به نام دسفوناک برای بیماران تالاسمی وارد عرصه درمانی شد که از همان ابتدا این دارو برای بیماران و پزشکان ابهاماتی را ایجاد کرد.
وی ادامه داد: این دارو در کشور فرانسه تولید و به ایران ارسال شد و بدون مطالعه و آزمایشات بالینی در اختیار مبتلایان به تالاسمی قرارگرفت ُِ
آراسته با اشاره به اینکه این دارو پس از مصرف توسط بیماران تالاسمی مشکلاتی را ایجاد کرده بود اظهار داشت : مطالعه بر روی داروی دسفوناک - که توسط انجمن خون و سرطان اطفال کشور و انجمن تالاسمی ایران صورت می گیرد - از شهریور سال 90 ابتدا در تهران آغاز شده و سپس در بیش از 10 مرکز تالاسمی کشور مورد بررسی و آزمایش قرار خواهد گرفت .
رییس هیات مدیره انجمن تلاسمی ایران اضافه کرد : شرکت دارویی روناک تاکنون داروی دسفوناک را در ایران تولید نکرده و طبق اعلام نظر مسئولین آن شرکت در نیمه دوم سال 1390نسبت به راه اندازی خط تولید این دارو اقدام می شود .
آراسته گفت : تالاسمی یکی از بیماری های صعب العلاج و بیماران خاص قرار دارد با ارایه خدمات درمانی و بسته های حمایتی توسط وزارت بهداشت و همکاری و مشارکت پزشکان و سازمان های بیمه گر سعی کرده داروی آهن زدای تلاسمی را در گروه داروهای خاص قرار دهد .
وی افزود: قطع موقت خرید دارو تا انجام مطالعه بالینی و کسب نتیجه یک اقدام علمی و منطقی است و می تواند از بروز بسیاری از مسایل و مشکلات در چرخه درمان بیماران تالاسمی جلوگیری نماید .
آراسته یادآور شد : پیش از توزیع داروی دسفوناک دارویی به نام "دسفرال" حدود 20 تا 30 در اختیار بیماران تلاسمی قرار داشت .

سی و یکم شهریور 1390 هجری شمسی برابر با بیست و سوم شوال 1432 هجری قمری و بیست و دوم سپتامبر سال 2011 میلادی است. مهمترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران در این روز، به شرح زیر است:

31 شهریور 1366
حضرت آیت‏الله خامنه‏ای (رهبر معظم انقلاب ) رییس جمهوری وقت جمهوری اسلامی ایران، با شرکت در چهل و دومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد نطق تاریخی خود را بیان فرمودند. سخنرانی ایشان شامل موضوعاتی چون دیدگاه‏های جمهوری اسلامی ایران درباره مسائل مختلف جهان، انتقاد از عملکرد نامطلوب دولت آمریکا در قبال ملت مسلمان ایران در نیم قرن گذشته و به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همچنین تشریح علل و اهداف رژیم عراق برای آغاز جنگ و جنایات بی ‏شمار این رژیم و نظامیان آن علیه مردم بی‏ دفاع می شد.

31شهریور 1359
ارتش عراق با هجوم و تجاوز به مرزهای غرب و جنوب ایران، جنگی را به مدت هشت سال به ایران اسلامی تحمیل کرد. در این روز، سه فروند میگ 23 عراق، فرودگاه بین‏المللی مهرآباد تهران را مورد حمله قرار دادند و هم‏زمان، فرودگاه‏های نظامی و بین‏المللی تبریز، شیراز، همدان، دزفول و اصفهان نیز مورد حمله هواپیماهای دشمن قرار گرفت.

31 شهریور 1359
"امام خمینی" (ره) در اولین اظهار نظر پس از حمله عراق به خاک ایران تأکید فرمودند: "به صدام حسین و امثال او ثابت خواهم کرد که اینها اذناب آمریکا هستند و قابل ذکر نیستند".

31 شهریور 1342
اعضای هیات پارلمانی فرانسه که مدت یک هفته در ایران اقامت داشتند تهران را به قصد کابل ترک کردند. اعضای این هیات عضو کمیته خارجی مجلس ملی فرانسه بودند که برای مطالعات اقتصادی و اجتماعی به کشورهای خاورمیانه سفر می کردند.

31 شهریور 1315
وزارت کشور کلیه دوایر تابع مرکز ولایات را به ارایه خدمات به افراد دارای شناسنامه ملزم کرد تا افراد فاقد شناسنامه مشخص و تعداد آنها به دفتر آمار حوزه گزارش شود. (به موجب اصلاح قانون ثبت احوال، از زمان صدور اولین شناسنامه به صورت دفترچه در سال 1307، به منظور رواج استفاده از شناسنامه تا سالهای بعد نیز تدابیر مختلفی اتخاذ شد.)

بیست و چهارم شهریور 1390 هجری شمسی برابر با شانزدهم شوال 1432 هجری قمری و پانزدهم سپتامبر سال 2011 میلادی است. مهمترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران در این روز، به شرح زیر است:

24شهریور 1378
"عبدالحسین زرین کوب" پژوهشگر، ادیب و دانشمند پرآوازه عرصه تاریخ و ادبیات ایران، درگذشت.

24 شهریور 1369
سنای امریکا، قانونی را تصویب کرد که به وزارت دفاع این کشور امکان می‌دهد از صدور تکنولوژی به ایران‌، سوریه‌، لیبی و عراق جلوگیری کند.

24 شهریور 1366
استاد "حبیب اللَّه نجومی"ستاره‏شناس معاصر و ناشر سالنامه های ایرانی، چشم از جهان فروبست.

24 شهریور 1357
هزاران تظاهرکننده ایرانی در آلمان در حالی که برکناری "محمدرضا پهلوی" را خواستار بودند با پلیس فرانکفورت درگیر شدند.

24 شهریور 1342
"اسدالله علم" نخست وزیر وقت ایران، اعلام کرد قصد نداریم مخالفین را به بندرعباس تبعید کرده و از آنجا به دریا بریزیم‌.

24 شهریور 1341
دولت ایران طی یادداشتی به روسیه، متعهد شد، هرگز اجازه تاسیس پایگاه موشکی در ایران را به هیچ دولتی نخواهد داد.

24 شهریور 1320
"سر ریدر بولارد" وزیر مختار بریتانیا در تهران، به دولت ایران هشدار داد اگر در برابر خواسته های متفقین کوتاهی کند به زودی این شهر به اشغال نظامی آنها در خواهد آمد.

24 شهریور 1300
"کلنل محمدتقی خان پسیان" (فرمانده ژاندارمری استان خراسان)، فرمان داد تا تلگراف های کنسولگری و اتباع انگلیس به صورت غیررمز و فقط توسط تلگرافچی‌های ایرانی مخابره شود.

24 شهریور 1297
"سرپرسی کاکس" به عنوان وزیر مختار جدید انگلیس، وارد تهران شد.

سیما فردوسی، روان شناس

این روزها در بسیاری از جمع های دوستانه یا مهمانی های خانوادگی که قرار میگیریم صحبت از طلاق است و دختران و پسران در آستانه ازدواج و خانواده‌هایشان نسبت به افزایش چنین مساله ای ابراز نگرانی میکنند. این در حالی است که اگر چنین دیدگاهی رواج پیدا کند بسیاری از جوانان از اقدام کردن برای ازدواج پشیمان شده و با نگاه بدبینانه ای که نسبت به این ازدواج پیدا میکنند ترجیح میدهند به زندگی مجردی خود ادامه بدهند تا این که درگیر مسائل و مشکلاتی که از زندگی دیگران دیده و شنیده اند بشوند.

اینطور که مشاهده میشود نیز بسیاری از طلاق ها در سالهای اولیه ازدواج صورت میگیرد و در همان چند سال اول که از ازدواج میگذرد افراد به این نتیجه میرسند که نمیتوانند با یکدیگر زندگی کنند. این مساله چند دلیل عمده دارد که یکی از آنها که باید به آن توجه شود و اغلب خانواده ها از آن غافل می مانند این است که افراد از لحاظ شخصیتی باید به بلوغ رسیده باشند و توانایی تحمل مشکلاتی که در راه زندگی جدید وجود دارد را داشته باشند. اگر افراد به درجه ای از رشد شخصیتی نرسیده باشند که بتوانند با مسائل گوناگون زندگی روبه‌رو شده و به جای حل آن فقط به فکر فرار باشند تنها راهی که هنگام برخوردن به اختلاف نظر با همسرشان به ذهنشان میرسد جدا شدن از اوست.

مساله دیگر که در این قضیه دخیل است این است که انتخاب اولیه افراد درست باشد. هنگامی که افراد و خانواده ها از شخصی که قرار است با او وصلت خانوادگی پیدا کنند شناخت درستی نداشته و صرفا به توضیحات شخص معرف یا اطلاعات کمی که از او دارند بسنده میکنند در آینده وجوه شخصیتی و خانوادگی از او برایشان روشن میشود که ممکن است اختلاف زیادی با آنچه مطلوب آنهاست داشته باشد.

هم‌رده بودن از لحاظ فرهنگی، از لحاظ خانوادگی، اقتصادی، مذهبی و اعتقادی، تحصیلی و شخصیتی از موارد مهمی است که خانواده ها باید به آن توجه ویژه داشته باشند و یک برابری نسبی در این زمینه بین آنها برقرار باشد.

در مواردی نیز که مشکلی به وجود آمد و زوجهای جوان به مشکل برخوردند باید با کنار گذاشتن خودسری، با کمک گرفتن از بزرگترها و افراد معتمد خانواده و با مراجعه کردن به مشاوران و کمک گرفتن از متخصصان با روشهای مختلف به حل معضل پرداخته و بدانند که تنها راه موجود این نیست که به سرعت به دادگاه‌های خانواده مراجعه کرده و درخواست طلاق بدهند.

محققان دانشگاه نورت وسترن در تحقیقات خود به نکته‌ای دست یافتند که دلیل وظیفه‌شناس‌تر شدن مردان، با تولد  فرزندانشان را آشکار می‌کند.

محققان مجموعه ملی آکادمی علوم، 624 مرد جوان را قبل و بعد از پدر شدن مورد مطالعه قرار دادند.

یافته ها حاکی از آن بود که با تولد نوزاد، سطح تستسترون مردان به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد و بخصوص در مردان دارای نوزادانی کمتر از یک ماه، سطح این هورمون کاهش بیشتری را نشان می‌دهد که این کاهش در افرادی که بیشتر درگیر مراقبت از فرزندان خود هستند، شدت می‌گیرد.

محققان همچنین بر این باورند که کاهش سطح تسترون ممکن است مردان متاهل و پدران را نسبت به برخی بیماری های مزمن در مقایسه با افراد مجرد در همان سن، محافظت کند.

کاهش تستسترون در مردان کمک می‌کند که سیستم ایمنی بدنشان تقویت شود و در نتیجه امکان انتقال عفونت‌ها و عوامل بیماری‌زا به نوزادان تازه متولد شده که سیستم ایمنی آنها در حال توسعه است، کاهش یابد.

این پژوهش به صورت آنلاین در مجله proceedings of the national academy of science منتشر شده است.

روزنامه شرق نوشت: دو جوان که با نصب نرم‌افزار جاسوسی در کافی‌نت‌شان به اطلاعات محرمانه حساب‌های بانکی مشتریان‌شان دسترسی پیدا کرده بودند، به حساب 10 نفر از آنان دستبرد زدند. 
تلاش‌ها برای رازگشایی از اقدامات تبهکاران اینترنتی زمانی آغاز شد که مردی نزد پلیس رفت و گفت سارقان به پول‌هایی که در حساب بانکی‌اش پس‌انداز کرده بود، دستبرد زده‌اند.
او در این‌باره گفت: چند روز قبل به بانکی که در آن حساب دارم رفتم تا مبلغی پول برداشت کنم و از طریق یکی از دوستانم برای پسرم که در شهرستان دانشجو است، بفرستم اما کارمند بانک گفت پولی در حسابم باقی نمانده است. این در حالی بود که آخرین مرتبه مبلغ پنج میلیون تومان موجودی حسابم بود. نمی‌دانستم چه اتفاقی افتاده و گیج شده بودم. وقتی صورت‌حسابم را از بانک خواستم و آن را کنترل کردم، فهمیدم طی چند مرحله و از طریق اینترنت پول‌هایم به حساب دیگری واریز شده است. وقتی به کارمند بانک گفتم من طی یک ماه گذشته هیچ برداشتی از حسابم انجام نداده‌ام، گفت امکان دارد سارقان اینترنتی به حسابم دستبرد زده باشند.
در پی ثبت این شکواییه، پرونده به پلیس فتا ارسال شد تا کارآگاهان در این‌باره تحقیق کنند. در نخستین گام، افسران پلیس به بررسی دقیق حساب بانکی شاکی پرداختند. صورت‌حسابش نشان می‌داد او پیش از این به طور اینترنتی به حساب پسرش مبلغی پول واریز کرده است.
شاکی در این‌باره گفت: «پسرم در شهرستان درس می‌خواند. حدود یک ماه قبل چون به پول نیاز داشت از من خواست برایش مبلغی بفرستم. معمولا این کار را از طریق اینترنت انجام می‌دادم اما آن روز چون اینترنت محل کارم قطع شده بود به یک کافی‌نت رفتم و با استفاده از رمز دوم، پول‌ها را به حساب پسرم واریز کردم.»
این اظهارات شاکی، اولین سرنخ را در اختیار پلیس گذاشت، زیرا پیش از این نیز در پرونده‌های مشابه، سارقان اینترنتی با نصب نرم‌افزارهای جاسوسی در برخی کافی‌نت‌ها توانسته بودند به اطلاعات محرمانه حساب‌های بانکی برخی شهروندان دست یابند و پول‌های آنها را سرقت کنند. از این رو ماموران با کمک شاکی به کافی‌نت موردنظر رفتند و به‌طور نامحسوس درباره آنجا تحقیق کردند. زمانی که یکی از کارشناسان پلیس یکی از سیستم‌های این کافی‌نت را بررسی کرد، مشخص شد طبق فرضیه اولیه نرم‌افزاری روی سیستم‌های آنجا نصب شده که با کمک آن اطلاعات کاربران کپی می‌شود. این کافی‌نت در مرکز شهر قرار داشت و روزانه تعداد زیادی از شهروندان از جمله دانشجویان به آنجا رفت‌و‌آمد می‌کردند و این موضوع نشان می‌داد به‌جز شاکی، اطلاعات محرمانه افراد دیگری نیز در آنجا لو رفته است. بنابر این مسوولان آنجا که دو پسر جوان به نام‌های آرش و سعید بودند، بازداشت شدند. دو جوان دستگیرشده ابتدا دسترسی غیرمجاز به اطلاعات مشتریان‌شان را رد کردند اما زمانی که فهمیدند کارآگاهان به پشت پرده نقشه‌شان پی برده‌اند به ناچار لب به اعتراف گشودند.
آرش در این‌باره گفت: «‌ما حدود یک سال است که کافی‌نت را راه انداخته‌ایم و در این مدت هم هیچ مشکلی نداشتیم. مدتی قبل از طریق یکی از دوستانم فهمیدم نرم‌افزاری وجود دارد که با استفاده از آن می‌شود اطلاعات مشتریان را کپی کرد. ابتدا یک نسخه از این نرم‌افزار را برای تفریح و سرگرمی روی سیستم‌هایمان نصب کردیم اما وقتی از این طریق توانستیم اطلاعات افرادی را که از طریق اینترنت پول پرداخت می‌کردند، به دست بیاوریم وسوسه شدیم تا سری هم به حساب‌های بانکی‌شان بزنیم. به این ترتیب بعد از مدتی کار اصلی‌مان را رها کردیم و از طریق دستبرد به حساب‌های مشتریان‌مان زندگی‌مان را می‌گذراندیم.»
وی ادامه داد: «می‌دانستیم اگر از هر حساب مبلغ زیادی برداشت کنیم، ممکن است صاحب حساب بفهمد و برایمان دردسر درست شود، به همین دلیل معمولا از هر حساب مبلغ کمی برداشت می‌کردیم. اما سرانجام دست‌مان رو شد و نقشه‌مان لو رفت.»
بنا بر این گزارش، بررسی اعترافات دو متهم نشان می‌دهد آنان تاکنون با این ترفند به حساب‌های بیش از 10 نفر دستبرد زده‌اند. بر اساس این گزارش، هم‌اکنون آرش و سعید در بازداشت به سر می‌برند و تحقیقات از آنان ادامه دارد.

به موجب قانون ممنوعیت استفاده از تجهیزات ماهواره‌ای مصوب 1373 ورود، توزیع و استفاده از تجهیزات دریافت از ماهواره جز در مواردی که قانون تعیین کرده است ممنوع است.
مریم صدر‌الادبایی , الناز محمدی: اوایل فروردین بود که دوباره موضوع جمع‌آوری ماهواره‌ها توسط پلیس سر زبانها افتاد. از آن زمان تا کنون این طرح در حال اجرا شدن است و تعداد زیادی از مسئولان در مورد آن اظهارنظر کرده‌اند. یکی از موضوعاتی که در این چندماه در مورد آن زیاد اظهارنظر شده، بحث قانونی این اقدام است.

به موجب  قانون ممنوعیت استفاده از تجهیزات ماهواره‌ای مصوب 1373 ورود، توزیع و استفاده از تجهیزات دریافت از ماهواره جز در مواردی که قانون تعیین کرده است ممنوع است و وزارت کشور موظف است با استفاده از نیروهای انتظامی و یا نیروی مقاومت بسیج در اسرع وقت نسبت به جمع‌آوری تجهیزات دریافت ‌از ماهواره اقدام کند؛ نیروی انتظامی هم می‌گوید که طبق این قانون عمل می‌کند.

برای بررسی بیشتر این موضوع، تصمیم گرفتیم میزگردی را در این مورد در کافه خبر برگزار کنیم. در این میزگرد موسی قربانی، عضو کمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی،دکتر علی نجفی توانا حقوقدان و جرم شناس و کامبیز نوروزی، حقوقدان و استاد ارتباطات حضور داشتند.

موسی قربانی و علی نجفی توانا معتقدند که بهتر است قانون ممنوعیت استفاده از تجهیزات ماهواره‌ای اصلاح شود اما کامبیز نوروزی می‌گوید که تنها راه‌حل? لغو این قانون است.

مشروح این میزگرد را می‌خوانید.

در چندماه اخیر نیروی انتظامی اقدام به جمع‌آوری ماهواره‌ها کرده و در طول این مدت اظهارنظرهای مختلفی در این مورد شده است. یکی از موضوعاتی که جدیدا موردنظر حقوقدانان قرار گرفته این است که نیروی انتظامی با استفاده از عملیات راپل به پشت‌بام‌های خانه‌های مردم می‌رود و دیش‌های ماهواره‌ها را جمع‌آوری می‌کند؛ از نظر این حقوقدانان? این عمل خلاف قانون است نظر شما در این مورد چیست؟

علی نجفی توانا: قانون منع استفاده از تجهیزات ماهواره ای قانونی است که بدون توجه به واقعیتها تصویب شده و به همین دلیل آرام آرام به عنوان یک قانون متروک  تلقی شده است. ضمانت اجرا  هم برای اجرای این قانون به چشم نمی‌خورد و همانطور هم که می‌بینیم این قانون به صورت مقطعی اجرا می‌شود و هدفمند و ریشه‌دار نیست. نکته‌ای که باید به آن اشاره کرد این است که در این قانون گاهی سایر ضوابط و مقررات مربوط به حقوق شهروندی و حقوق اساسی لحاظ نمی‌شود تجسس در منزل دیگران که شامل در ورودی تا ‍پشت بام می‌شود مستلزم دستور قضایی است. وجز با اجازه دادگاه یا بازپرس نمی‌شود به منزل دیگران وارد شد و اگر هم گاهی دیده می‌شود که ماموران نیروی انتظامی یا اطلاعاتی وارد منزل دیگران می‌شوند مصداق بارز هتک حرمت منازل است و می‌شود خاطیان را تعیقب کرد. . بنابراین این شیوه که بدون حکم قضایی وارد پشت بام و منازل افراد بشوند، خلاف قانون است مگر اینکه تصمیم قضایی در این مورد وجود داشته باشد. تصمیم قضایی هم باید با شناخت متهم و مظنون مطروحه در پرونده صادر بشود و گفته بشود که شما می‌توانید با رعایت سایر قوانین وارد منزل شخص شوید? قبل از غروب آفتاب و بعد از طلوع آفتاب و شب در موارد اضطراری. بنابراین من فکر می‌کنم که اگر نیروی انتظامی بدون حکم قضایی دارد این کار را می‌کند? اقدامش خلاف قانون است.

ولی پیش از این نیروی انتظامی اعلامم کرد که مجوز ورود به منازل  به منظور جمع‌آوری ماهواره‌ها صادر شده است.

نجفی توانا: از نظر من صدور این نوع احکام خلاف قانون است برای اینکه جرم مجرم مشخص باید داشته باشد. بله در جرایم مشروع? نیروی انتظامی میتواند دخالت کند و از تواری مجرم جلوگیری کند ولی اینکه یک حکم کلی در این مورد صادر شود من آن را با اصول و ضوابط موضوعه و اسناد مربوط به حقوق بشر چه در داخل و چه خارج کشور منطبق نمی‌دانم.

موسی قربانی:  آنچه مسلم است این است که به موجب قانون ماهواره ها باید جمع آوری شود و اینکه گفته می‌شود اراده‌ای برای اجرای این قانون نیست حرف غیرمستدلی است. وقتی قانونی تصویب می‌شود حتما اراده هم برای اجرای آن وجود دارد و اگر کسی به دلایل انتخاباتی ویا غیر انتخاباتی  مایل به اجرای چنین قانونی نباشد? این اراده نظام نیست خیلی از تصمیماتی که برخی از دست‌ اندرکاران می‌گیرند اگر سمتشان انتخابی نبود شاید این تصمیم را نمی‌گرفتند که خیلی این بحث وسیعی است. مقام معظم رهبری بارها فرمودند که اگر قانونی تصویب می‌شود باید اجرا شود. من اعتقادم این است که ما نباید قانون را در جامعه سست کنیم حتی اگر قانون بدی است. من معتقدم که دو راه بیشتر نیست؛ یا باید قانون لغو شود یا اجرا شود. اگر قانونی در جامعه وجود داشته باشد و تصمیم بگیریم که اجرایش نکنیم یعنی تیشه به ریشه قانون زدن? هرچند این قانون? قانون بدی باشد. اگر این قانون به درد نمی‌خورد همان مرجع قانونگذار باید آن قانون را لغو یا اصلاح کند. اگر می‌خواهیم مملکتمان بر اساس قانونگرایی و احترام به قانون پا بگیرد باید این موضوع را رعایت کنیم. پس من این موضوع را که بنای بر اجرای این قانون وجود ندارد را قبول ندارم. اما این که نیروی انتظامی چه کار می‌کند. من قبول ندارم که نیروی انتظامی به زور وارد منازل مردم می‌شود. ما اصل را بر این می‌گذاریم که اعمال همه افراد بر اساس اراده است و وقتی کسی خودش اجازه می دهد مامور وارد خانه اش شود این اشکالی ندارد، اینطور نیست که پلیس به زور وارد خانه‌های مردم شود همانطور که خیلی‌ها هم هستند که در را باز نمی‌کنند و اجازه ورود به ماموران نیروی انتظامی نمی‌دهند. ما نمی‌توانیم با استدلال و تحلیل نارضایتی مردم را اثبات کنیم که این کار غیر قانونی است.

خب در صورتی که فرد رضایت ندهد چطور؟

قربانی: اگر رضایت نداشت حکم قضایی می‌خواهد. بحث این است وقتی فرد رضایت داده است ما نمی‌توانیم تفسیر و تحلیل کنیم و بگوییم که فرد رضایتش از اختیار نیست. از نظر من رفتار هر فرد عاقل و بالغی از روی اختیار است و اکراه و اجبار دلیل می‌خواهد و ما دلیلی نداریم که بگوییم فردی به زور تسلیم شده است.

پس شما اینکه یک حکم کلی قضایی در این مورد صادر شود را قانونی می‌دانید؟

قربانی: حکم کلی قضایی در این مورد برای من روشن نیست که امکان دار یا خیر. شاید به ذهن برسد که  وقتی یک جرمی وجود داشته باشد که  مصادیق آن یکنواخت و شبیه هم باشد بشود حکم کلی برای آن گرفت. در قانون دیوان عدالت اداری? شبیه این مورد را داریم که اگر در مورد قضیه‌ای مشابه حدود پنج حکم واحد صادر شود  وحدت رویه حساب می‌شود و همان حکم را در مورد موارد جدید اجرا می‌کنند. درهرحال خود مقامات قضایی باید در این مورد پاسخ دهند که بر چه اساس حکم کلی قضایی در این مورد داده‌اند.

به نظر شما  یک حکم کلی قضایی از سوی مقامات قضایی صادر شده برای این امر کفایت می‌کند؟ به هرحال اینکه ماموران نیروی انتظامی بدون اجازه افراد با هلیکوپتر در پشت‌بامهای منازل افراد فرود بیایند و دیش‌ها را جمع کنند و بروند و هیچ حکمی هم به صاحبان این منازل نشان ندهند به نظر قانونی نمی‌رسد. 

قربانی: آنچه قانون گفته این است که نگهداری ماهواره جرم است و اول باید خود افراد آنها را ببرند تحویل بدهند در غیر این صورت وظیفه نیروی انتظامی است که آنها را جمع آوری کند. حالا واقعا اگر نیروی انتظامی طوری آنها را جمع کند که هیچ گونه مزاحمتی برای افراد ایجاد نشود و یک حکم کلی قضایی هم وجود داشته باشد چه اشکالی دارد؟ ولی خب باز هم این بحث نیاز به بررسی و تحلیل دارد.

کامبیز نوروزی: در مورد اجرا شدن و نشدن یک قانون خیلی خطاست که ما فقط به عوامل حقوقی توجه کنیم. همیشه عوامل غیرحقوقی اجرای یک قانون بسیار مهم است. منظور از این عوامل غیرحقوقی عوامل اقتصادی فرهنگی اجتماعی و ... است که بر اجرا کردن یا نکردن یک قانون اثر می گذارد. از لحاظ تحلیل حقوقی فرمایشات دکتر توانا را کاملا قبول دارم و معتقدم که این نحوه ورود به حریم خصوصی اشخاص جایز نیست. ضمن اینکه بعضی شیوه‌هایی که گزارشاتش در رسانه‌های داخلی هم منتشر شد و مناسب هم نبود و من هم ندیدم که نیروی انتظامی آنها را تکذیب کند? چندان قانونی به نظر نمی‌رسید. از سوی دیگر من متوجه نمی‌شوم که چطور می‌شود که عملیات بسیار پیچیده و خطرناک راپل انجام بشود برای جمع‌آوری ماهواره. نکته جدی‌تر این است که اصولا در ایران دولت همواره نسبت به رسانه‌ها مرعوب بوده است. زمانی که رادیو و تلویزیون? فکس? ویدیو? تلفن و باقی ابزار رسانه جمعی وارد ایران شده است? همواره دولت قوانینی را برای جلوگیری از استفاده آن‌ها تدوین و اجرا کرده است. در مورد ماهواره هم همینطور است. از سال 1373 که قانون منع نگهداری و استفاده از تجهیزات گیرنده ماهواره‌ای را داریم. در حال حاضر آماری که وجود دارد نشان می‌دهد که بین دو تا چهار میلیون گیرنده تلویزیونی در تهران فعال است. این یعنی اینکه این قانون را باد با خودش برده است. این قانون از سال 73 وجود دارد ولی در تهران فقط دو میلیون خانوار در حال استفاده از ماهواره‌اند. من قبول دارم که اراده برای اجرای این قانون وجود دارد ولی اراده اجرای قانون یک نکته است و امکان اجرای آن نکته دیگری‌ست.

دلیل شما برای فراهم نبودن اجرای قانون منع استفاده از تجهیزات ماهواره چیست؟

نوروزی: این امکان به عوامل جامعه‌شناختی و سیاسی کشورها بستگی دارد. در مورد این قانون اساسا امکان اجرا وجود نداشته? وگرنه ما از سال 73 تا به حال به این آمار نمی‌رسیدیم. نیروی انتظامی چند هفته پیش اعلام کرد که 20 هزار دیش را جمع‌آوری کرده است؛ نیروی انتظامی این همه نیرو به کار گرفته و این تعداد را جمع کرده و هرطور نگاه کنید این تعداد در برابر دو میلیون نزدیک به صفر است. تصور من این است که نگاه به ماهواره? ادامه همان نگاه سنتی به رسانه‌هاست. در اینجا ما به پدیده قانون متروک می‌رسیم که حجم زیادی در ایران دارد. قوانینی که قانونند و باید اجرا شوند اما از صحنه اجرای اجتماعی حذف شده‌اند. قانون ممنوعیت ماهواره‌ها هم همین است و دولت باید این موضوع را بپذیرد. طبق این قانون ما در حال حاضر در ایران حدوددو میلیون نفر مجرم داریم. قانونگذار نباید سخنی بگوید که از آن استنباط لغو شود. طبق این قانون دو میلیون نفر به قوانین حاکمیت بی‌اعتنایی می‌کنند و این شان قانونگذار را پایین می‌آورد. ما وقتی مثلا به بچه‌ها می‌گوییم که موسیقی‌ای به نام موسیقی غیرمجاز وجود دارد و او باید آن را مثلا از اولیای مدرسه‌اش قایم کند? با او مانند یک قاچاقچی مواد مخدر برخورد کرده‌ایم و به طور رسمی داریم رفتار پنهانکاری را به او می‌آموزیم.

نجفی‌ توانا: موضوع دیگر از نظر من این است که جمع‌آوری دیش‌های ماهواره‌ای از طریق عملیات راپل یا هلیکوپتر و ... در تطبیق با قوانین? عمل جالبی نیست. ما اگر می‌خواهیم با جرم برخورد کنیم باید اصحاب جرم را هم شناسایی کنیم تا ابزار جرم هم جمع‌آوری بشود. اینکه ماهواره‌ها را از این طریق جمع‌آوری کنیم خلاف قانون است چرا که اصل بر برائت است مگر اینکه خلافش ثابت شود. اینکه ما مجوز داشته باشیم اول نباید بیاییم اینها را جمع آوری کنیم و بعد این همه آدم را مجرم بدانیم. به فرمایش حضرت علی (ع) هم همه بی‌گناهند مگر گناهکار بودن کسی ثابت شود. از نظر من این روش? یک روش سطحی? غیرکارآمد و موثر است. من منکر زحمات نیروی انتظامی نیستم ولی به هرحال باید بگویم که در این بحث ما اصولا رعایت قانون را خیلی دقیق نداریم. بله ما قانونی را داریم که تصویب شده و شورای نگهبان آن را تصویب کرده و باید در زمانی اجرا می‌شد. اما باید گفت که قوانین بشری هیچ وقت ثابت نیست? این قانون جزو قوانینی است که امروزه با واقعیتهای اجتماعی منطبق نیست. قانون باید بازتاب نیازهای اجتماعی باشد? قانون سیاسی و احساسی که در کشور ما هم کم نیست? در یک زمانی تصویب می‌شود و در برهه دیگری متوقف می‌شود. ما بر اساس قوانین موجود نباید ایجاد اختلاف در جامعه کنیم. وقتی قانون بازتاب نیازهای جامعه نباشد این قوانین عمر کوتاهی دارد. وقتی یک قانون می‌خواهیم تصویب کنیم باید به آسیب‌شناسی اجتماعی آن توجه داشته باشیم و در این صورت دچار این چالشها و مرگ نظام تقنینی نمی‌شویم. در کشور? ما با پدیده‌ای مواجه‌ایم به نام تکثر و تزاحم قانون در کشور که این باعث اجرای بد قانون می‌شود. اراده ملی در تقنین وجود دارد ولی برای اجرا وجود ندارد. بحث مبارزه با ماهواره بحث مبارزه با اطلاعات سریع است. ما باید نیازسنجی کنیم که چرا باید این کار را بکنیم؟ چرا جوانان ما نظم گریز و تربیت گریزند؟ چون ما هنوز سنتی‌ایم ولی بچه‌هایمان طبق اصول جهانی رفتار می‌کنند. از نظر من داشتن ماهواره فی‌نفسه جرم و جرم‌زا نیست? آنچه مهم است این است که ما فرزندان انقلابمان را نتوانستیم طوری تربیت کنیم که قدرت انتخاب اصلح داشته باشند.

قربانی: اینکه آقای نوروزی تفسیر می کنند که دو میلیون ماهواره? پس دو میلیون مجرم? من به هیچ وجه این را قبول ندارم. بسیاری از کسانی که امر خلاف قانونی را مرتکب می‌شوند حتما مجرم نیستند مانند کسانی که از قوانین راهنمایی و رانندگی تخلف می‌کنند. ملت ایران همیشه قانون‌گریز بوده است اما نمیتوانی بگوییم مثلا آن موتورسواری که از پیاده می‌رود روحیه مجرمانه دارد. اقدام به یک عمل مجرمانه لزوما به معنی این نیست که او مجرم است؛ در مورد ماهواره‌ها هم همینطور.

نوروزی: اما قانون این را می‌گوید که کسی که از ماهواره استفاده می‌کند مجرم است.

قربانی: بله قانون این را گفته? حتی شرع هم مثلا گفته کسی که فلان کار را  میکند مجرم است اما همان شرع هم گفته که کسی این کار را می‌کند نباید او را دیگر دور انداخت و مؤمن ندانست. علاوه بر این چون ما نظامی هستیم که پذیرفته‌ایم که اسلامی باشیم اگر جایی احساس می‌کنیم که یک موضوعی باعث فساد در جامعه می‌شود نمی‌توانیم با  آن برخورد نکنیم و نمی‌توانیم بگوییم چون جامعه خواستار آن است پس جلویش باز گذاشته شود و نظام به آن مشروعیت بدهد.

نجفی توانا: اما به هرحال من می‌گویم که قانون‌گذاری? بدون اراده برای اجرای آن? نظام تقنین ما را با چالش مواجه کرده است.

ما تا به اینجا در مورد نحوه اجرای قانون منع استفاده از تجهیزات ماهواره‌ای بحث کردیم. آقایان نوروزی و نجفی توانا معتقدند که بستر مناسب برای اجرای این قانون وجود ندارد و بنابراین امکان اجرای آن هم در حال حاضر نیست؛ خب راه‌حل چیست؟ شما فکر نمی‌کنید که دیگر وقت اصلاح این قانون رسیده و اگر اینطور نیست? راه‌حل جایگزین چیست؟

قربانی: ااما اینکه چه کار باید کرد من هم پیشنهادی دارم. مثلا خیلی از کشورها هستند که از سیستم کابلی استفاده می‌کنند. در ایران هم می‌شود چنین کاری را کرد و در این سیستم موضوعاتی که ضرر دارند می‌توانند حذف بشوند ولی بقیه را با مقررات خاصی اجازه داد. می‌شود چنین قانونی را گذاشت و اجرا کرد یا راههای دیگری که از برنامه های مفید ماهواره استفاده شود و جلوی برنامه های مخرب آن گرفته شود.اعتقاد من این است که ما باید کاری را که بسیاری از کشورها کردند? انجام دهیم. یعنی جایی را که باید? ممیزی کنیم و جاهای دیگر را نه. با توجه به شرایط خودمان به سمت شبکه‌های کابلی برویم. یا رله کردن آن توسط صدا وسیما، تصور من این است که برخی از کسانی که به دنبال دیدن ماهواره‌ها‌ هستند به دنبال نکات خوب و مثبت ماهواره‌ها نیستند و ما نباید بخاطر تمایلات افرادی خاص بستر فساد را در کل جامعه فراهم کنیم.

نوروزی: برای پاسخ به این سوال باید مثالی بزنم. زمانی که تازه عکس وارد ایران شده بود? یک نفر یک عکس را برد نزد عالمی و گفت حکم این چیست؟ عالم هم گفت عکس محال است چرا که عکس سایه است و وجود سایه موکول به ذی‌ظل است و ذی‌ظلی هم وجود ندارد? پس عکس محال است. ما باید اول از همه ببینیم واقعیت چیست. اول از همه باید به موضوع پرداخته شود که چرا تقاضا برای برنامه‌های ماهواره‌ای در کشور این‌قدر بالاست و بیشتر از برنامه‌های داخلی است؟ یعنی با وجود هزینه و مخاطرات? مردم سراغ آن می‌روند. تلویزیون در ایران عمیقا در بخش ارتباط با مخاطب ضعیف است و اثری در حرفه‌ای‌گری در آن نیست. پس باید اول از همه پرسید که چرا مردم سراغ برنامه‌های ماهواره‌ای می‌روند؟ چون در داخل تغذیه نمی‌شوند. من معتقدم اساسا این قانون باید لغو شود و نه اینکه دولت آن را تعدیل کند. دولت بهتر است وقتی قانونش امکان اجرا ندارد و نمی‌شود آن را اجرا کرد? شان خود را حفظ کند و از سوی دیگر اجازه داده شود که رسانه‌های داخلی رشد خود را داشته باشند و حرفه‌ای عمل کنند.

نجفی توانا: از نظر من شرایط فیزیکی و تکنولوژیکی ایران? استفاده از این وسایل است و این وسایل نیازهایی را در ما ایجاد کرده که اگر شد مشروع و اگر نشد غیرمشروع تامین می‌شود. من اعتقاد دارم که برای تغییر این قانون باید فضای سیاسی و فرهنگی کشور تلطیف شود و مسئولان کشور با شناسایی نیازهای مردم? واقع‌گرایی را جایگزین ذهنیت‌گرایی کنند و یک مقدار فضای باز فرهنگی ایجاد کنند. برای ادامه قضیه? می‌شود قانون استفاده از ماهواره را تصویب کنند و کسانی که می‌خواهند ماهواره داشته باشند? مثلا ثبت‌نام کنند و بعد از آن کانال‌های ماهواره را در حدی آزاد بگذارند. من فکر می‌کنم که این تغییر قانون می‌تواند زمینه‌ساز برون رفت از فضای مشکل فعلی باشد. نکته دیگر این است که باید توسعه فضای انتقادی وجود داشته باشد تا این نیاز مردم هم تامین بشود.

قربانی: از نظر من قانون را باید اجرا کرد و اگر به هر دلیلی? امکان اجرای آن وجود ندارد یا باید آن را لغو کرد و یا اصلاح؛ نمی‌شود که قانونی وجود داشته باشد و آن را اجرا نکرد. من معتقدم که در این بحث? ما خود قانون را از جهت مثبت نگاه کنیم و می‌توانیم قانون را به عنوان چگونگی استفاده از ماهواره به جای منع استفاده از آن تصویب کنیم. ما اگر هم قانون را اصلاح می‌کنیم باید اینطور اصلاح شود و بعد از آن کار کارشناسی جدی در مورد آن انجام شود که مثلا شبکه‌های کابلی باشد و یا  رله کردن و یا روش دیگری... .

به پشه میگن چرا زمستونا پیداتون نیست؟!؟؟؟! میگه:نه اینکه تابستونا خیلی برخوردتون خوبه.

تو این گرما بیا دیوونه گردیم / تو حوض آب یخ وارونه گردیم که این گرمای سوزان کشت ما را / برای هم بیا هندونه گردیم

سلام خوبی !؟ تو این تابستون و گرما کولر هم جواب نمیده ! آدم یخی مثل تو میتونه چاره کار باشه ! پیش ما بیا

از مهمترین مزیتهای زندگی در کانون گرم خانواده نسبت به زندگی مجردی، تقسیم پشه ها بین اعضای خانوادست..

اگر در شبی تابستانی از آن سوی دیوار، صدای کف زدن به گوشتان رسید، خیال نکنید که صدا، صدای عروسی و بزن و بکوب و رقص و پایکوبی است! آگاه باشید که یکی از ابنای بشر از دست پشه گان به سطوح آمده و دست خالی به نبردی تن به تن با انبوه دژخیمان خونخوار رفته است!

مهد کودک در جامعه پذیری کودکان از اهمیت زیادی برخوردار است تا جایی که برخی از کارشناسان تاثیرپذیری حضور نونهالان در این مراکز را بیشتر از خانه و خانواده می دانند اما این کارکردها هنگامی موثر خواهد بود که توام با برنامه های تربیتی و آموزشی مناسب به نونهالان ارایه شود.

این اهمیت و تاثیرپذیری باعث می شود که نگاه به مهدهای کودک تغییر کند و برنامه های آموزشی و تربیتی آن با وسواس بیشتری مورد توجه قرار گیرد.
در مهدکودک، خردسالان با فراگیری نقاشی، شعر، سرود، بازی و ... با رویدادها و محیط اطراف خود آشنا می شوند اما همه کارکردهای مهدهای کودک نمی تواند به این کلاس ها ختم شود.
نونهالان در مهدهای کودک می توانند با کسب انواع مهارت های اجتماعی و زندگی برای زندگی آینده آماده شوند اما گمان می رود اکنون برخی مهدها از این اصل مهم فاصله گرفته اند.
این مراکز چنانچه برنامه آموزشی و تربیتی مناسبی برای کودکان ارایه کند نقش اساسی و مهم در تربیت کودکان خواهد داشت و می تواند محیطی امن و عاری از هر انحرافی برای تربیت آنان فراهم سازد.
بنابراین برای به ثمر نشستن این نهال ها و رشدِ درست آنان باید محیطی امن و عاری از هر انحرافی برای تربیت شان فراهم ساخت.
به باور برخی کارشناسان، تأثیرپذیری کودکان در مهد به مراتب بیشتر از خانه و خانواده است. اگر مربیان، افرادی آموزش دیده، کارآمد و متخصص در زمینه تربیت کودکان باشند خواهند توانست به بهترین شکل ممکن کودکان را تربیت کنند.
بسیاری از کودکان با رشد روزافزون شمار مادران شاغل، بیش از نیمی از روز خود را در مهدها سپری می کنند و رفتارها، ارزش ها و الگوهای بسیاری را از این مکان ها کسب می کنند، حال این مربیان و مسوولان مهدها هستند که باید ضمن عنایت به وظیفه خطیر تعلیم و تربیت و بهره گیری از شیوه های مثبت و کارآمد، در ساختن نسل آتی کمر همت ببندند.
به اعتقاد کارشناسان، وظیفه مهم این مراکز آشنا کردن کودکان با هنجارها، ارزش های جامعه و آموختن رفتار اجتماعی و نیز آشکار کردن استعدادهای نهفته در آنان است، به طوری که در آینده با ورود به مراکز آموزشی و هنری، این استعدادها هر چه بیشتر بارور شود.
در این مراکز کودک رفتارهای مورد پذیرش در جامعه را می آموزد. کودکانی که دوران کودکی را در مهد می گذرانند بهتر و راحت تر می توانند با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کنند و در ارتباطات اجتماعی خود کمتر به مشکل برخورد می کنند و نسبت به دیگر کودکان به مراتب، جامعه پذیرتر هستند.
بسیاری از والدین بر این باورند که پدر و مادر باید به طور مطلق مسوولیت تربیت کودکان خود را برعهده بگیرند ولی روانشناسان معتقدند خانواده ها می تواند بخشی از تربیت کودکان را به مراکزی مانند مهد کودک ها بسپارند.
یک روانشناس در باره این مراکز می گوید: مهدهای کودک به عنوان نخستین پل میان خانه و جامعه بوده هرچند کانون خانواده به کودکان مجال رشد را می دهد اما برای ورود به جامعه، بچه ها نیازمند تجربه های گسترده تری هستند.
"اکرم سرلک " در خصوص انتخاب مهدها می گوید: والدین به ویژه مادران باید در انتخاب مهد فرزند خود دقت خاصی داشته باشند و هر چند ملاک اصلی را در انتخاب مهد تامین نیازهای روحی، جسمی و آموزشی کودکان بدانند، اما باید از مدیران مهدهای کودک رعایت استانداردهای تعیین شده توسط دستگاه های ذی صلاح را هم خواستار باشند.
این روانشناس می گوید: آنچه که موجب می شود والدین در انتخاب مهد دست به گزینش بزنند در وهله نخست میزان شهریه و در مراتب پایین تر، نزدیکی به محل کار یا خانه است.
سرلک می افزاید: معمولا والدین خانواده هایی که کودکان خود را به مهد می سپارند شاغل هستند و کمتر خانواده ای است که مادر خانواده خانه دار باشد و فرزند خود را به مهد بفرستد، البته با به وجود آمدن مشکلات اجتماعی و خانوادگی، شمار کودکان در مهدها افزایش یافته و این مراکز مورد استقبال مردم قرار گرفته اند.
این روان شناس با تاکید بر این که کودکان تا پایان سن دو سالگی باید در محیط خانواده پرورش یابند، می افزاید: بهترین زمان برای فرستادن بچه ها به مهدکودک، سه سالگی است زیرا تا 2 سالگی باید در کنار پدر و مادر باشند و به امنیت روانی برسند و وابستگی های عاطفی در آن ها شکل بگیرد.

** کیفیت خدمات مهدهای کودک
مادر یکی از فرزندان می گوید: دربرخی مهدها در ازای 30 کودک یک مربی وجود دارد که نتایج مطلوب و مثبتی ندارد و موجب بروز ناهنجاری در کودکان می شود که با واکنش والدین هم روبه رو می شود.
رضایی از جمله این پیامدهای منفی و جبران ناپذیر را که در نتیجه غیراستاندارد بودن برخی مهدها بوجود می آید، می گوید: فقر حرکتی، عدم آموزش کافی، ایجاد حس حسادت و خشونت در کودکان، خواب اجباری و نامناسب بودن تغذیه موجب لطمات جسمی و روحی در کودکان می شود که به مرور زمان آشکار می شود.
وی همچنین می افزاید: بهترین راه برای مقابله با این مشکل، شناسایی مهدهای استاندارد، دیدار والدین از محل و نیز آگاهی از نوع تغذیه و برنامه آموزشی این مراکز است.
رضایی همچنین تحصیلات مربیان و برقراری رابطه دوستانه با کودکان را از دیگر ویژگی مهدها برشمرد.
مادر دیگری می گوید: پذیرش بچه ها در مهدهای کودک متناسب با فضای موجود آن نیست به گونه ای که در اتاق هایی که فضای چندانی ندارد، تعداد زیادی کودک پذیرفته می شوند.
اصغرزاده می افزاید: با توجه به این که بچه ها در سنین رشد و نمو هستند و فعالیت آن ها زیاد است، کلاس هایی که هم اکنون در برخی از مهدهای کودک وجود دارد، برای آنها مناسب نیست.
مدیر یک مهدکودک دیگر نیز درباره اعتراض برخی از والدین درباره فضای مهدهای کودک می گوید: مهدکودک باید از نظر فضا با اصول آموزش و پرورش مطابقت داشته باشد اما به دلیل این که همه مهدهای کودک در منازل مسکونی است، ممکن است تا حدی این موضوع رعایت نشود.
وی عقیده دارد در کنار آموزش باید به امر تفریح بچه ها نیز به خوبی پرداخته شود تا احساس نکنند که از بازی دور مانده اند و نوعی دلزدگی برای آن ها ایجاد شود.
معاونت امور اجتماعی و پیشگیری از آسیب های سازمان بهزیستی در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا گفت: بهزیستی در سال های اخیر با برگزاری جشنواره‌های قرآنی، فرهنگی، توسعه ترویج قرآن، آموزش‌های علمی و آموزش قرآنی برای 10 هزار مربی سعی کرده است تا فضای معنویت و قرآن را در مهدهای کودک تثبیت کند.
"علی محمد زنگانه " افزود: امسال نیز ایجاد پایگاه الکترونیکی فعالیت‌های قرآنی کودکان زیر 7 سال، راه اندازی تلفن گویای داستان های قرآنی، حضور یک مربی قرآن در هر مهد کودک و انتشار نشریه قرآن کودک در دستور کار این سازمان قرار دارد.
وی اظهارداشت: بیش از 14 هزار و 500 مهد کودک در مدت 30 سال فعالیت بهزیستی به کودکان خدمات ارائه می کنند.
گزارش:ایرنا

23 شهریور 1378
استاد "مرتضی راوندی" پژوهشگر و مورخ نامی معاصر درگذشت.

23 شهریور 1373
خانه عکاسان ایران افتتاح شد.

23 شهریور 1357
بنا به دعوت روحانیون و به منظور پاسداشت یاد شهدای 17 شهریور راهپیمایی بزرگی به سوی بهشت زهرا انجام شد.

23 شهریور 1357
تظاهرات خونینی در تبریز و مشهد علیه "محمدرضا پهلوی" برگزار شد.

23 شهریور 1347
آیت‏اللَّه "شیخ عبدالکریم زنجانی" از علمای برجسته ایرانی مقیم نجف درگذشت.

23 شهریور 1339
سازمان کشورهای صادر کننده نفت موسوم به "اوپک" در پایان مذاکرات دو روزه در بغداد تشکیل شد.

23 شهریور 1321
"دریفوس"وزیر مختار آمریکا در تهران در تلگرامی، به وزارت خارجه کشورش اعلام کرد دولت ایران از عملکرد "میلسپو" رئیس کل دارایی ترجیح می‌دهد فرد با تجربه‌ تری مسئولیت اصلاح امور مالی ایران را برعهده گیرد.

23 شهریور 1286
کابینه "میرزا احمدخان مشیرالسلطنه" شکل گرفت‌. این کابینه که از دولت های عصر "محمدعلی شاه قاجار" بود تا روز 24 مهرماه (31 روز) برقرار بود.