موزه ها را به عنوان مکانی برای به نمایش گذاشتن نعمتهای فرهنگی یا طبیعی می نامند که می توان آنها را حافظان، یادگاران گذشتگان به نسل های آینده دانست و از 18 مه 1977 میلادی مطابق با 28 اردیبهشت 1356 این روز در مسکو عنوان" روز جهانی موزه" را بخود گرفت.

موزه مکان گردآوری، نگهداری، مطالعه و بررسی است و آنچه در موزه به نمایش در می آید به منظور آموزش، پژوهش و ارزش گذاردن به مجموعه های برتر و ناب جامعه بشری و بهره مندی نسل های آینده از آنهاست.
همزما با برپایی مجمع عمومی کمیته بین المللی موزه ها در 18 مه 1977 میلادی برابر با 28 اردیبهشت سال 1356 در مسکو، برای ارج نهادن به آنچه ماندگارهای بشری است، این روز به عنوان روز جهانی موزه نامگذاری شد و امروز 33 سال از این نامگذاری می گذرد.
نام موزه از لغت فرانسوی"Musee " گرفته شده و به معنای مکانی است که مجموعه بزرگی از آثار باستانی و صنعتی و چیزهای گرانبها را در آن به معرض نمایش می گذارند و دانشمندان، پژوهشگران ، هنرمندان و علاقه مندان از آن استفاده می کنند. کلمه موزه را فرانسویان از لغت یونانی گرفته اند. موزه نام تپه ای در آتن بوده است که در آن عبادتگاهی برای موزه ها ساخته شده بود. می گویند اولین موزه که در تاریخ به ثبت رسیده است مربوط به معبد خدایان هنرشعر و موسیقی است که بر فراز تپه ای در آتن قرار داشت. در تعبیری دیگر از لغت موزه آن را به معنای محل زندگی الهه های هنر و صنایع در اساطیر یونان می آورند که در زبان انگلیسی میوزیم«museum» تلفظ می شود.
در ایران قبل از اینکه اولین موزه به دستور ناصرالدین شاه قاجار در کاخ گلستان دایر شود(1293-1291ه.ش) ،ایرانیان برای حفظ و نگهداری و جلوگیری از آسیب دیدن و ربودن آن توسط بیگانگان ،آنها را در گودال و چاه پنهان می کردند.بعدها در دوره ناصرالدین شاه تالاری در کاخ گلستان به موزه اختصاص داده شد که به موزه"همایونی "معروف شد.در دوره مشروطه نیز اداره ای به نام "عتیقات" تاسیس شد که وظیفه سر و سامان دادن به حفاری های غیر مجاز را بر عهده داشت و در سالهای بین 1295 تا 1297 موزه" ایران معارف" و "موزه ملی ایران" تاسیس شد.
اولین موزه ای که به طور علمی ساخته شد موزه ایران باستان است که ساخت آن به سال 1312 هجری شمسی باز می گردد. بیشترین جلوه تاریخ موزه داری ایران را در ایجادموزه ایران باستان باید جستجو کرد. که به دلیل قدمت اشیا، در زمره یکی از موزه های مادر دنیا محسوب می شود که به سال 1316 خورشیدی افتتاح گردید.
اشیاءنگهداری شده در موزه ها شامل :عتیقه،سفال،سکه و سلاح بود که امروزه با توجه به توسعه و رشد و تخصص موزه ها در نگهداری اشیاء ، مجسمه ها، نقاشی های هنرمندان بزرگ، پوشش محلی مناطق مختلف و صنایع دستی در آنجا نگهداری می شود.
امروزه این تعبیر از موزه که تنها مکانی برای نگهداری اشیاء است مورد پذیرش نیست بلکه موزه را پل ارتباطی بین گذشتگان ،حال و آینده می دانند و معتقدند اشیاء در این مکان به نوعی با بیننده ارتباط برقرار می کند و این یکی از مهمترین وظایف یک موزه است.
در حال حاضر موزه هایی با عناوین مختلف وجود دارند که هرکدام در زمینه مربوط به خودشان باعث آگاهی و حفظ آثار می شوند تا بتوان این آگاهی ها و ارزش های ماندگار را به نسل های دیگرانتقال داد.
موزه تاریخ باستان یکی از موزه هایی است که بیانگر فرهنگ و تمدن پیشینیان است .موزه مردم شناسی نیز نوع دیگری است که در ارتباط با آداب ورسوم ،فرهنگ و پوشاک و سنن قومی است .
موزه های محلی یا منطقه ای حاکی از فرهنگ یک منطقه است و آثار آن منطقه در آن نگهداری می شود.
کلیه موزه ها با هدف ارتقای سطح علمی ، فرهنگی و تقابل فرهنگی و اجتماعی مناطق و کشورها با یکدیگر فعالیت می نمایند.
موزه ها در هرکجا که باشند سه هدف اصلی را دنبال می کنند:جمع آوری،نگهداری و نمایش اشیاء که به منظور انتقال اطلاعات به نسل های آینده ،تقابل بین افراد و ارتقای سطح فرهنگ یک جامعه در نظر گرفته شده است.