بیشتر افراد با نام بیماری مننژیت و خطرات عدم درمان بموقع این بیماری آشنا هستند، اما بسیاری از آنان از کم و کیف و علایم ابتلا به این بیماری بی اطلاعند یا بهتر بگوییم؛ بیشتر افراد جامعه نام بیماری مننژیت را شنیده اند ، اما به درستی نمی دانند که این بیماری چیست.

ویروسها و باکتریها می توانند باعث ایجاد بیماری مننژیت در افراد شوند، هر چند طبق گفته پزشکان نوع ویروسی این بیماری، ضمن آنکه قابلیت سرایت ندارد بی خطر است و خود بخود بهبود می یابد.

عمده نگرانی متولیان حوزه سلامت از بیماری مننژیت درخصوص نوع باکتریال این بیماری است که در برخی از انواع حاد آن بخصوص عفونتهای مننگوکوکی، می تواند قابلیت ایجاد عوارض شدید شنوایی، آسیبهای مغزی، تشنج و مرگ را در فرد مبتلا به دنبال داشته باشد.

پزشکان راه انتقال بیماری مننژیت نوع باکتریال را از طریق ترشحات تنفسی عنوان می کنند و معتقدند در اوایل فصل زمستان به دلیل همزمانی با افزایش موارد عفونتهای قابل انتقال از طریق ترشحات تنفسی ، شیوع بیماری مننژیت در افراد نیز افزایش می یابد.

این بیماری، قابلیت ایجاد همه گیری دارد و براین اساس خطر ابتلا به آن در مکانهای متجمع نظیر پادگانها، خوابگاههای دانشجویی و ... از احتمال بالایی برخوردار است.

خوشبختانه شیوع بیماری مننژیت در ایران بالا نیست اما با توجه به بالا بودن تعداد حجاج و زوار ایرانی و مواجهه ایرانیان با مسلمان دیگر کشورها بخصوص کشورهای موجود در کمربند صحرای آفریقا، این بیماری بعنوان یک اورژانس پزشکی در ایران شناخته می شود که همواره باید مراقب آن بود.

از این رو جهت جلوگیری از ایجاد همه گیری مننژیت نوع باکتریال در ایران؛ برای حجاج، زائران عتبات عالیات و سربازان اعزام به خدمت، دو هفته قبل از عزیمت واکسن ضد مننژیت تلقیح می شود.

اما اینکه این بیماری چیست و چگونه می توان از ابتلا یا پیشرفت آن در بدن جلوگیری کرد، سووالی است که مسوول بیماریهای واگیر مرکز بهداشت استان کرمانشاه در این گزارش به آن پاسخ می گوید.

دکتر " حسین بیگلری " روز دوشنبه در این خصوص به خبرنگار ایرنا گفت: بیماری مننژیت به التهاب پرده های پوشاننده مغز و سیستم اعصاب مرکزی که مننژ یا غشاهای عنکبوتی خوانده می شوند، اطلاق می شود.

وی با اشاره به خطرناک بودن نوع باکتریال این بیماری، افزود: علاوه بر ویروسها و باکتریها ، عوامل غیرعفونی مانند انواع سرطانها ، ضربه های مغزی، ابتلا به بیماریهای تب مالت و سل و ... نیز می تواند باعث ابتلا به مننژیت در فرد شود.

این پزشک تاکید کرد: بر این اساس عوامل ایجاد کننده این بیماری از نظر انتخاب آنتی بیوتیک مناسب و پیشگیری از انتشار آن به اطرافیان، بسیار حایز اهمیت است.

بیگلری اظهار داشت: هر چند راه انتقال این بیماری از طریق ترشحات تنفسی است اما خوشبختانه انتقال آن به اطرافیان مانند آنفوانزا یا سرماخوردگی شدید نیست ، به جزء نوع منگوکوک آن که خطرناکترین نوع باکتریال این بیماریست.

وی با بیان اینکه اگر فردی به مننژیت مننگوکوک مبتلا شد، باید اطرافیانش داروی پیشگیری (غالبا سیپروفلوکساسین) دریافت کنند، ادامه داد: این مهم باید توسط پزشک تشخیص و تجویز گردد.

این پزشک کرمانشاهی در ادامه به تشریح علایم مننژیت در مبتلایان پرداخت و گفت: علایم این بیماری با توجه به سن مبتلاین متغییر است.

وی علایم ابتلا در نوزادان را شامل بیقراری شدید، بیحالی و امتناع از شیر خوردن، در کودکان تب، کاهش سطح هوشیاری و بی اشتهایی شدید و در بالغین تب ، سفتی گردن ، سر درد و در برخی موارد کاهش سطح هوشیاری و بروز تشنج عنوان کرد.

بیگلری با بیان اینکه علایم ابتلا به این بیماری در سالمندان خیلی بارز نیست، گفت: در این گروه سنی ممکن است علایم بصورت استفراغ، عدم تعادل و در نهایت کاهش دمای بدن بروز کند.

وی گروه سنی زیر پنج سال را گروه سنی خطرناک در ابتلا به بیماری مننژیت بیان و تصریح کرد: ابتلا به مننژیت در کودکان این رده سنی می تواند باعث ایجاد عوارض شدید هوشی، آسیبهای مغزی، شنوایی و حتی مرگ کودک شود.

بیگلری راه تشخیص این بیماری در افراد را از طریق گرفتن مایع مغزی نخاعی از انتهای نخاع به روش LP عنوان و تاکید کرد: برخلاف باور غلطی که در میان مردم رایج است ، این روش هیچگونه خطری ندارد ، اما باید برای بزرگسالان با دقت انجام شود.

وی در ادامه گفت: براساس آمار وزارت بهداشت، در سال 89 نزدیک به هفت هزار مورد مشکوک به مننژیت در کشور گزارش شد که از این تعداد 200 مورد مربوط به استان کرمانشاه بود.

بیگلری ادامه داد: پس از انجام آزمایشات لازم بر روی این هفت هزار مورد مشکوک، یک هزار و 400 مورد محتمل تشخیص داده شدند که از این تعداد 50 نفر در استان کرمانشاه زندگی می کردند.

وی با بیان اینکه خوشبختانه تعداد موارد قطعی ابتلا به مننژیت باکتریال در کشور ایران اندک است، تعداد مرگ و میر افراد مبتلا به مننژیت طی سال گذشته در کشور را حدود دو درصد یعنی بسیار کم، عنوان کرد.ک/4