گزارش: علیرضا حسن زاده خبرنگار ایرنا
ماه محرم ، ماه پیروزی خون بر شمشیر و ماه سراسر حزن و اندوه، سالروز شهادت حضرت سید الشهدا (ع) و یاران فداکارش می باشد آنان که با رشادتهای خود برای احیا و اعتلای ارزشهای اسلامی حماسه ای بزرگ و جاودانه آفریدند.
محرم یادآور حماسه است و دلیرمردی، حماسه ای که رشادت و مردانگی در دفاع از اسلام را معنای دوباره بخشید، معنایی به ژرفای مردانگی در مقابل نامردمی.
بار دیگر با آمدن محرم نگاه شیعیان و ارادتمندان اهل بیت (ع) را غم فرا گرفته و از غم شهادت سرور و سالار شهیدان جهان بغض سوزانی در گلویشان شکسته و عطر یاد و نام آن حضرت روح و جانشان را در بر گرفته است.
از مهر حسین (ع) در دلهای مسلمانان و شیعیان حرارتی بر پاست که تا انتهای جهان سردشدنی نیست.
آری بار دیگر اردوی محرم در دلهای مسلمانان و شیعیان جهان خیمه عزا و ماتم بر پا کرده و دلهای آنان حرم و بارگاه عزای سید الشهدا (ع) و 72 آلاله نستوه و سروقامتان ارزش آفرین و بیداردل شده است.
پرسیدم ازحلال ماه، چرا قامتت خم است ؟ آهی کشید و گفت: که ماه محرم است. گفتم: که چیست محرم ؟ با ناله گفت: ماه عزای اشرف اولاد آدم است.
حضرت سید الشهدا (ع) با خون خود حماسه ای جاودان آفرید که از دل آن شهدایی سر برآوردند که با خون پاکشان همه خوبیها رنگ ابدی به خود گرفت.
خوبیهایی به وسعت رشادت، مردانگی و عشق به سعادت و کمال انسانها و آزادگان و بیداردلان جهان.
مهر حسین (ع) گرما می دهد و عشق مهدی (عج) تحرک می بخشد آری شهادت و انتظار واژه های بسیار با ارزشی هستند که با عشق شیعیان به اهل بیت (ع) عجین شده اند.
کربلا حقیقتی است به وسعت تاریخ حقیقتی به گستره مردانگی و شهامت، حقیقتی که با خون سید الشهدا (ع) و یاران فداکارش رنگ شهادت به خود گرفته است و از خود گذشتگی در راه اعتلای ارزشهای اسلامی است.
ارزشهایی که نامردمان تاریخ قصد کم رنگ کردن و به انحراف کشاندنشان را دارند.
باز این چه شورش است که در خلق عالم است، باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است.
محرم ماه بیدارگری و عزت آفرینی و سلحشوری برای اعتلای ارزشهای اسلامی است، ماه تجدید خاطره رشادتهای سرور و سالار شهیدان جهان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و اصحاب فداکارش است، آنان که براستی مصداق بارز آگاهی، ایمان، شجاعت و فداکاری بودند.
هرسال با فرا رسیدن ایام محرم گرد حزن و اندوه فضای جامعه اسلامی را پر می کند، اندوه شهادت آن قافله سالاران عشق و مردانگی، آنان که تا دنیا باقی است سر منشاء بیداری و ظلم ستیزی هستند.
آب می گوید حسین، بی تاب می گوید حسین، از سر شب تا سحر مهتاب می گوید حسین.
دیده می گوید حسین، نادیده می گوید حسین، هر کجا باشد دلی غمدیده می گوید حسین.
یار می گوید حسین ، دلدار می گوید حسین، روز و شب هر دیده بیدار می گوید حسین.
با آمدن ماه محرم بار دیگر خیمه های عزا و ماتم عزاداری حضرت سید الشهدا (ع) بر پا می شود و ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت (ع) لباسهای سیاه بر تن کرده و با برپایی مراسم سوگواری برگی دیگر بر دفتر ارادت خود به امام حسین (ع) و یارانشان را می افزایند.
آنان که از کودکی عشق به سرور و سالار شهیدان جهان با وجودشان عجین شده است و از کودکی با عشق حضرت سید الشهدا (ع) بزرگ شده اند.
مرا با عشق عترت زاده مادر، مرا شیر محبت داده مادر
نباشد لنگ در محشر کمیتم، که من از دوستان اهلبیتم
من غم مهر حسین با شیر از مادر گرفتم، روز اول کامدم دستور تا آخر گرفتم.
محرم یکی از ماههای حرام است و علت نام گذاری این ماه به نام محرم الحرام آن است که جنگ در آن تحریم شده و پیش از اسلام نیز عرب ، جنگ را در این ماه کنار می گذاشت.
حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) در باره ماه محرم فرمودند: در جاهلیت، حرمت این ماه نگاه داشته می شد و در آن نمی جنگیدند ولی در این ماه، خونهای ما را ریختند و حرمت ما را شکستند و فرزندان و زنان ما را اسیر کردند و خیمه ها را آتش زدند و غارت کردند و حرمت پیامبر را درباره ذریه اش رعایت نکردند.
حضرت امام رضا (ع) در روایت دیگری فرمودند: وقتی محرم فرا می رسید، پدرم خندان دیده نمی شد و حزن و اندوه ، تا پایان دهه اول بر او غالب بود و روز عاشورا، روز حزن و مصیبت و گریه ایشان بود.
روایت دیگری از حضرت ثامن الحجج (ع) نقل شده است که فرمودند: کسی که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد، خداوند، قیامت را روز شادی و سرور او قرار خواهد داد. البته منظور، عزاداری با نیت پاک و خالص است.
صفا و مروه دیده ام، گرد حرم دویده ام، هیچ کجا برای من، کرب و بلا نمی شود
کسی که گشت گرد تو ، گرد گنه نمی رود، پیرو خط کربلا، اهل خطا نمی شود
ای بدن تو غرق خون، وی سر و رویت لاله گون، باچه خضاب کرده ای، خون که حنا نمی شود.