سابقه 14 سال مدال آوری را در کارنامه ورزشی خود با کمترین غرور و با بالاترین افتخار گزارش می داد.
داشتن بیشترین مدال طلای جهان در رشته ووشو، می تواند عنوانی دهن پرکن و دستاویزی محکم برای تکبر، اما چه ساده و بی تکلف از خاطراتش گفت،علاقه اش به کاشان ، شهر کودکی و بالندگی دوران نوجوانی اش.
گمان می بردم این گونه آدم ها که حلقه قهرمانی به گردن دارند خیلی دور از دسترس باید باشند و می پنداشتم شاید به راحتی نتوان آنها را دید و به صحبت گرفت.
"محمد رضا جعفری" قهرمان ووشو جهان، وقتی دعوتش کردم شاید نمی دانستم دعوتم را بپذیرد اما ساده پذیرفت و آمد نشست و درد دل کرد.
بدقولی بزرگترین درد دل این قهرمان ورزشی بود، پیشتر کارمند تربیت بدنی بود و با وجود تحصیلاتش در این رشته به بهانه مرخصی های بدون حقوق برای حضور در تمرین های تیم ملی از کار بر کنار شده بود و بر حسب گلایه هایش قول بازگشت به شغلش را داده بودند، اما به قول خودش "هزار وعده خوبان یکی وفا نکند".
شور و شعف قهرمانی در چهره اش با غربت شکوهش، ترکیبی از یک مهجوریت غریب به مقامش می داد.
می مانی که افسوس بخوری به حال آن قدرناشناسی ها یا افتخار کنی به این تواضع، لازمه موفقیت در ورزشی چون ووشو را تمرین استقامت و تحمل بی مهری مسوولان را بزرگترین کلاس این تمرین می دانست.
کارگر ساده نانوایی بود، نوجوانی پرشور، شاید روزهایی که کوچه های مسیر مدرسه را با همان قناعت کودکی در هیجان می دوید، نمی دانست روزی قهرمان شهرستان، استان، کشور و حتی جهان می شود.
اوج کم محبتی ها را در تک برگ کاغذی به رخش می کشند.
ورقه ای که فرزندش از مدرسه می آورد و در آن "شغل پدر" قبل از یک علامت سووال آمده است و نکته ای که بی نهایت آزرده خاطرش می کند.
قهرمان ووشو جهان ، سرمربی تیم ووشو (ساندا) ایران، سرمربی تیم نفت تهران، از مربیان مطرح کشور که به عشق پیشرفت این رشته ورزشی برای آموزش و تربیت جوانان نوجوانان چند روز از هفته و حتی یک ماه را باید دور از خانواده در شهرهای دیگر بگذراند.
این رتبه ها، مقام ها و ثمره 14 سال تلاش مستمر تمام افتخارات محمد رضا جعفری و هر شهروند کاشانی است اما چه معصومانه افسوس می خورد که در جای خالی "شغل پدر" در همان برگه و در جواب فرزندش می ماند.
پدر متقاعد می کند پسرش را که بنویسد "ورزشکار" و پسر، قهرمان را در مقابل یک دنیا علامت سووال می نویسد که به هزار علت ناگفته پدر را در تردید پذیرش قهرمانی به عنوان شغل قرار می دهد.
از آینده تیم ووشو می پرسیم و چه دلسوزانه عشق می ورزد ودوست دارد پیشرفت کنند جوانان ما در این عرصه، با اینکه می داند عاشقانه کار کردنش به چشم ها نیامده است و می داند که در آینده اگر بماند کسی نیست این گونه که او دست تیم را می گیرد، دستش را بگیرد.
با وجود تمام نامهربانی هایی که در حقش شده ، افتخار می کند که دعوت تیم "بالتیمور" آمریکا را به پشتوانه عشق به وطن و نظام مقدس جمهوری اسلامی، حس میهن دوستی و مخالفت خانواده رد کرده است.
جعفری بزرگترین درد دل خود را بدقولی مسولان تربیت بدنی استان اصفهان و مسوولان شهرستان کاشان عنوان می کند و می گوید: با وجود قول چند باره مدیرکل تربیت بدنی استان اصفهان و رییس اداره تربیت بدنی کاشان مبنی بر بازگشت به سرکار اما هنوز هیچ اقدام صورت نگرفته است.
وی وعده تحویل یک قطعه زمین را نیز پس سال ها از دیگر قول و قرارهای مسوولان یاد کرده و می گوید: این وعده هم تاکنون به سرانجام نرسیده است.
رییس اداره ورزش و جوانان کاشان در خصوص وضعیت اشتغال جعفری اظهار داشت: بنابر طرح تعدیل و کوچک سازی ادارات دولتی با مشکلاتی در این زمینه روبرو هستیم.
"حسین حیدریان" افزود: علیرغم مشکلات موجود در بحث استخدام با توجه به افتخارآفرینی های چند ساله جعغری ، این اداره در صدد واگذاری پستی در شان وی است.
گزارش از: فاطمه رحمتی